Ik heb (G)een burn-out
Ik zie regelmatig cliënten in mijn praktijk met allerlei lichamelijke klachten. Zoals hoofdpijn, buikpijn, last van de rug, hartkloppingen, vermoeidheid, slecht slapen, een verkoudheid die niet weg gaat. Zo kan ik een hele lijst opnoemen van lichamelijk klachten waar de huisarts geen verklaring voor heeft. Dan krijgt de client vaak te horen dat het misschien psychisch is en melden ze zich aan voor een intake gesprek.
Schoorvoetend komen ze de praktijk binnen en willen eigenlijk horen dat het niet psychisch is. Want daar kunnen ze niets mee. Tijdens de intake vertelt de client wat er allemaal in het (werk)leven speelt of afgelopen jaren gespeeld heeft. Ze zitten veelal in de ontkenning van een burnout. Zijn soms zelfs nog aan het werk, terwijl dat bijna niet meer gaat.
Alle ‘leuke’ dingen in het privéleven zijn gecanceld omdat ze er te moe voor zijn en de energie die ze hebben, willen ze gebruiken om het werk vol te kunnen blijven houden. Echte doorzetters zijn het. Ze geven niet op en blijven doorgaan en doen er alles aan om her vol te houden. Opgeven is geen optie want dat is voor de zwakkeren onder ons. De oordelen en overtuigingen zorgen er mede voor dat de client uiteindelijk uitgeput opgeeft. Dan zijn ze teleurgesteld in zichzelf, worden oude wonden van vroeger opengereten (zie je wel dat het niet kunt). Er volgt vaak een gevoel van schaamte, want zelf waren ze oordelend over collega’s die hun grens wel aangaven.
Als ze eenmaal beseffen dat het niet meer gaat dan willen ze zo snel mogelijk herstellen en aan het werk. Maar zo werkt dat niet. Het lichaam is uitgeput. Veelvuldig krijg ik de vraag: ‘Zeg me wat ik moet doen om snel weer de oude te zijn’. Vooral even helemaal niets doen. Maar hoe moet dat? Ze weten niet hoe je niets kan doen. Ze weten niet waar ze van herstellen. Ze weten niet hoe ze kunnen uitrusten en bijtanken. Dan komt het besef en de ontreddering dat ze te lang, teveel van zichzelf hebben gevraagd. Ze beseffen dat ze niet meer de oude worden want die is namelijk burnout geraakt en dat willen ze niet nog een keer meemaken. Maar wie zijn ze dan als ze uit de burn-out komen? Deze onduidelijkheid geeft een onzeker gevoel en weinig houvast.
Uiteindelijk kom je er weer uit en ben je een betere versie van jezelf geworden. Je hebt geleerd wat je nodig hebt om het vol te houden, om een burnout te voorkomen en hoe belangrijk herstel daarin voor jou is.
Het NIP heeft een mooi overzicht gemaakt van diverse fases die je doorloopt voordat je in een burnout terecht komt. Dit kan je helpen bij het herkennen waar je zelf zit en geeft tevens tips wat je in elke fase kunt doen om te herstellen.